Zderzenie trzeciego stopnia

Mario nie zamierzał oddawać Kleo. Przez ten krótki czas zdążył się przyzwyczaić do swojego węża. Skąd on mógł wiedzieć, że Ann nie lubi gadów.

-Nie martw się Kleosiu, jakoś ją ubłagamy, żebyś został. Przecież Cię nie oddam- stwierdził Gotze, głaskając węża.

W tym samym momencie drzwi się otworzyły i do domu weszła Ann.

-Nie, no nie wierzę, miało Go tu już nie być!- krzyknęła Ann.

-No przecież Go nie oddam. Jest nieszkodliwy- oznajmił Mario podchodząc z Kleo do dziewczyny.

-Nawet się nie zbliżaj, bo pożałujesz! Kurcze Mario, miał być słodziutki pies a tu co? Jakiś obleśny pyton.

-No, nie przesadzaj już- stwierdził Mario.

Widząc po minie Ann, ze nic nie wskóra oznajmił:

-Dobra, zrobimy tak: pobędzie u nas tydzień. Tak, na próbę, może się przekonasz co? Obiecuję, ze jak coś będzie się działo to go oddam.

-Ale obiecujesz?- zapytała Ann

Gotze podniósł palce jak do przysięgi i oznajmił:

-Obiecuję.

***

Piszczek wracając z treningu otworzył lodówkę, wziął butelkę wody i usiadł przed tv udawając, że nie widzi Ewy.

-Łukasz! Jeszcze Ci nie przeszło? No przecież nie spałam z Nim! Ile razy mam Ci to jeszcze tłumaczyć?

Po kilku minutach milczenia Ewa stwierdziła, ze nic z niego nie wyciągnie więc postanowiła wybrać się do Viktorii.

Vika mieszkała nieopodal Piszczków, toteż Ewcia nie musiała pokonywać zbyt dużego dystansu.

-Ewcia! No co tam u Ciebie? Właśnie miałam dzwonić.

-Viks musimy pogadać- stwierdziła Ewa zamykając za sobą drzwi.

-Uuu kochana,widzę, że tu większe problemos się szykują. Usiądź sobie, zrobię nam kawy.

-Viks, ja już nie wyrabiam! Nie wiem jak mam do Niego dotrzeć! On już 2 dzień się do mnie nie odzywa. Rozumiesz? To do Niego nie podobne! Normalnie paszcza mu się nie zamyka! A tu co? Obraził się na śmierć!

-Ewuś powoli, powoli, bo ja tu nic nie rozumiem...Piszczu się obraził? O co?

Ewa zaczęła wtajemniczać swoja przyjaciółkę w szczegóły jej rzekomej zdrady z panem striptizerem. Gdy skończyła, Vika nie mogła pohamowac śmiechu.

-Co Cię tak cieszy?- zapytała Ewa.

-Nic, nic. Po prostu to jest bardzo zabawna sytuacja.

-Vika!No wiesz co!- stwierdziła Ewa, lecz po chwili nie wytrzymała i też zaniosła się śmiechem.

-Ewix, no nie przejmuj się. Kiedyś mu przecież przejdzie!- stwierdziła Viktoria.

-Tylko kiedy! Viki nie widziałam Go w takim stanie od...od... właściwie to nigdy Go w takim stanie nie widziałam- oznajmiła Piszczek

-Ewa- przyjaciółko ma. Nie poznaję Cie! Gdzie się podziała ta dziewczyna, którą znam? No, Przecież ty się nigdy nie poddajesz. Wierze w Ciebie.

-Masz rację, wszedł na ścieżkę wojenną z Ewą Piszczek. Nie wyjdzie z tego żywy- stwierdziła Ewa, mrużąc oczy.

-No i gitara. Dzielna dziewczynka.- oznajmiła Viktoria głaszcząc przyjaciółkę po głowie.

***

Marco Reus postanowił iść pobiegać ulicami Dortmundu, gdyż w końcu przestał padać deszcz. Włożył słuchawki, założył swoja ulubione bluzę, mimo iż, już nie padało było zimno. Biegł już dobrych 10 minut, gdy zapatrzył się na telebim wyświetlający jakaś reklamę i bach! Zderzenie czołowe.

-Patrz na drogę, idioto!

-Nic Ci się nie stało?- zapytał Reus podając dziewczynie dłoń aby mogła wstać.

-Żyję!Jak widać!- burknęła dziewczyna ignorując wyciągniętą rękę Marco.

-Przepraszam, nie zauważyłem Cię- stwierdził Reus.

-Gdyby głupota miała skrzydła to już byś latał- krzyknęła dziewczyna, powoli się podnosząc, lecz noga odmówiła jej posłuszeństwa i znowu wylądowała na ziemi.

-Nie wygląda to dobrze, musisz iść do lekarza z tym- stwierdził Marco, tym razem nie zastanawiając się złapał dziewczynę i podniósł do góry.

-Auu, ostrożnie! Chcesz mnie do końca połamać!?

Rudowłosa starała się dać krok do przodu i iść stąd jak najdalej ale straciła równowagę i wpadła w ramiona Reusa.

-Dobra, idziemy do lekarza, tu niedaleko jest szpital!- stwierdził Marco.

-Ciekawe jak tam dojdę z ta noga geniuszu!- oznajmiła dziewczyna

-Jak to jak? Zaniosę Cię- stwierdził Marco

-O nie co to to na pewno nie- oburzyła się dziewczyna.

Marco teatralnie wywrócił oczami i wziął dziewczynę na barana.

-Nienawidzę takich sytuacji!- stwierdziła dziewczyna.

-Jak Ci w ogóle na imię?- zapytał Reus

-Lily

-Marco, miło mi

-mi niekoniecznie- odparła Lily

-zołza!- mruknął Marco

-bałwan- odparła Lily.

-----------------------------------

Mordeczki moje:**

Dziękuję Wam bardzo za wszystkie komentarze. Bardzo to motywuje do dalszego działania.

Dialogi pisałam grubszą czcionką, żeby lepiej się czytało:)

W zakładce BOHATEROWIE- pojawiła się postać- mianowicie Lily!

Pozdrawiam

Zuzia